Een allegaartje

Herfst bij nacht in Diest

27 oktober 2025

Vanuit mijn ijzeren toren, zoals mijn vrouwtje, Daniella ons appartement wel eens durft te benoemen, hoog boven de straat, staar ik door het raam naar buiten. De wereld lijkt vastgehouden in een ademloze stilte. De dagen worden korter, de avonden kruipen langzaam dichterbij alsof de nacht zelf voorzichtig de stad in sluipt. Herfst ademt tegen de ruiten, laat sporen van kou en vocht achter. Aan de overkant van straat brandt één enkele lantaarn, haar licht breekt in zilveren flarden over het natte asfalt.

De regen valt in onregelmatige ritmes, tikt tegen het glas, alsof iemand probeert binnen te komen. Alles buiten lijkt stilgevallen. Geen stemmen, geen beweging, alleen de echo van water en licht.

Terwijl ik daar sta, voel ik iets tussen rust en onbehagen een vreemd, knus gevoel in het verlaten beeld, alsof de wereld even vergeet dat ze moet doorgaan. 
Een moment van geluk, meer moet dat niet zijn

Herfst in het Begijnenpark van Diest

26 oktober 2025

Terwijl ik vanuit mijn slaapkamer uitkijk over het Begijnenpark, zie ik hoe de herfst langzaam zijn intrede doet. De bomen lijken hun zomerse pracht met zachte overgave los te laten. Een enkeling wandelt, goed ingeduffeld, over het pad tussen de drooggevallen Begijnenvijver en de bedding waar ooit de Demer zal kabbelen. Even vraag ik me af welke richting hij zal kiezen, richting het Begijnhof of het kleine brugje? Alsof het ertoe doet.

De zon doet achteraan haar best om door het grijze wolkendek te breken. Enkele zonnestralen glijden als gouden linten over de grond, verlichten de bladeren en laten de bomen opvlammen in tinten van koper, oker en dieprood. Wat een wonderlijke rust. De herfst op zijn mooist.

Plots haalt Daniella met lieftallig vrouwtje me uit mijn mijmering.“Pieke, wat ben je aan het doen?” roept ze lief.“Niets, schatje,” antwoord ik, terwijl ik glimlach en mijn fototoestel neem.“Ik ga een foto nemen.”

Ze schudt haar hoofd, begrijpt me niet helemaal, maar laat me begaan, zoals ze altijd doet.Wanneer ik later de foto bewerk, moet ik toegeven dat het dromerige beeld uit mijn hoofd niet te vangen was. En toch… voel ik dat zalige moment nog steeds. Een stille, warme tevredenheid.

Het besef dat geluk soms niets meer is dan dit: een herfstige blik uit het raam, de zon die even doorbreekt, en de gedachte "wat kan het leven mooi zijn". Hoe mooi kan Diest zijn

Met de trein naar Oostende 15 november

23 oktober 2025

CTO gebruik Speedlite Canon

22 oktober 2025

Een CTO-filter warmt het flitslicht op (maakt het meer oranje) zodat het beter aansluit bij de kleurtemperatuur van het omgevingslicht. Zonder filter lijkt flitslicht vaak te koel (blauwachtig) ten opzichte van het warmere omgevingslicht, vooral binnenshuis of bij zonsondergang.

Overzicht: welke CTO-filter gebruik je bij welk licht?

Omgevingslicht
Daglicht (zon, buiten)                                               ± 5500–6000 K       Geen CTO       Flitslicht is al ongeveer  daglichtkleur
Gouden uur / zonsondergang                              ± 3500–4500 K       ¼ CTO of ½ CTO       Maakt de flits iets warmer, past bij de zachte warme gloed
Gloeilamp / tungstenlicht                                      ± 2800–3200 K       Volledige (Full) CTO       Past flitslicht aan naar de typische binnenverlichting
Halogeen of warm LED-licht                                ± 3000–3500 K       ½ CTO tot Full CTO       Afhankelijk van hoe warm het licht lijkt op de locatie
TL-licht (groenig)                                                          ± 4000–4500 K       ¼ CTO + eventueel een +green (magenta correctie)       TL-licht is tricky, vaak ook met kleursprong
Kaarslicht of heel warm sfeerverlichting      ± 2000 K       1½ CTO of 2× Full CTO       Zelden gebruikt, maar nodig bij zeer warm licht

Praktische schema’s voor reportageflits met CTO

SituatieOmgevingslichtCTO-filterWitbalans cameraFlitsinstelling (TTL / M)Extra tip

1. Binnenportret (woonkamer met gloeilampen)Warm tungsten ± 3000 KFull CTOTungsten / 3200 KTTL of M: 1/8–1/4Zet ISO wat hoger (400–800) zodat de sfeer van het omgevingslicht zichtbaar blijft

2. Bruiloftsreceptie (gemengd licht: TL + LED)TL + warm LED ± 3500–4000 K½ CTO (+ evt. +green)Auto of 4000 KTTL of M: 1/16–1/8Gebruik bounce flash of diffuser; let op kleurverschil tussen zones

3. Buitenportret bij zonsondergangWarm avondlicht ± 4000–4500 K¼ CTO of ½ CTODaglicht / 5200 KTTL of M: 1/4–1/2Houd flits iets onderbelicht (–0.7 EV) voor natuurlijke balans

4. Feestzaal met gekleurde spotsGemengd, wisselendGeen of ¼ CTOAuto WBTTLGebruik RAW om later kleur aan te passen; te veel CTO maakt huid te oranje

5. Buiten ’s avonds (straatverlichting / natriumlicht)Zeer warm ± 2500 K1× of 2× Full CTOCustom WB 2800–3000 KTTL of M: 1/8Compenseer met iets koeler witbalans voor huidtinten

Tip:

• Gebruik witbalans “Tungsten” of “Custom WB” op je camera als je met CTO flitst bij warm licht, zodat je beeld niet te oranje wordt.

• Kleine CTO’s (¼ of ½) zijn perfect om subtiel de huidtinten warmer te maken bij schemering of gemengd licht.

Extra instellingen en workflow

• Werk in RAW: zo kun je de witbalans achteraf perfect bijstellen.

• Gebruik diffusers (zoals een softbox of stofkapje) om harde flitsreflecties te vermijden.

• Balans regel: probeer dat het flitslicht ongeveer even warm oogt als de omgeving, niet identiek — een klein verschil zorgt voor diepte.

• Kijk naar reflecties in ramen of muren — te oranje licht verraadt een te sterke CTO.

Canon Speedlite 560EX

20 oktober 2025

Een weekje grieperig

28 september 2025

Ziekjes
Afgelopen zaterdag had ik een fotoshoot met een prachtig gezinnetje in Beringen – Be-Mine. Zoals altijd: lachen, plezier maken, een grapje hier en daar en natuurlijk… véél fotograferen. Het weer dacht echter: laten we er een spelletje van maken. Eerst zon, dan wolken, dan weer zon… kortom, ik was net een thermostaat in de war: zweten, afkoelen, en weer opnieuw beginnen.
Zondag voelde ik het al aankomen: een keel die protesteerde. Tegen de avond deed ook mijn neus gezellig mee – loopneus, kuchjes en hoestconcerten inbegrepen. En in de nacht? Jawel, de koorts sloot zich ook aan bij het feestje. Gelukkig had ik mijn vrouwtje die mij liefdevol verzorgde, maar natuurlijk bleef ik, zoals een échte man betaamt, héél zielig doen.
Vandaag is de koorts gelukkig gezakt, maar ik voel me nog steeds een beetje miserabel. Mijn computer staat me ondertussen uitdagend aan te staren: “kom op, bewerk die foto’s!” – maar nee, ik heb de strijd (voorlopig) opgegeven.
En morgen moet ik zélf op de foto… voor een nieuw paspoort nog wel. Ik hoop maar dat ik er niet uitzie alsof ik net auditie heb gedaan voor een rol in een ziekenhuisserie. Het kan verkeren!

Hopelijk straal ik morgen meer dan mijn thermometer

Masterclass Actiefotografie

23 september 2025

Onder begeleiding van onze enthousiaste juf Sabrina, die vandaag – 23 september – de module Masterclass Actiefotografie tot leven bracht, begonnen we aan een klein avontuur in de wereld van panning. Met een glimlach legde ze ons uit wat deze techniek inhoudt: de kunst om je camera in één vloeiende beweging mee te trekken met een bewegend voorwerp, waardoor het onderwerp haarscherp blijft en de achtergrond in een dynamische waas verandert.

Het klinkt eenvoudig, maar zodra je zelf de camera in handen hebt, merk je hoe spannend de uitdaging werkelijk is. Je staat daar, stevig op je benen, je bovenlichaam draait mee terwijl je scherpstelpunt exact op zijn plek moet blijven. Eén fractie van een seconde te vroeg of te laat, en het resultaat is een wazige chaos.

Toch besloten we er een speels avontuur van te maken. Buiten, in de frisse lucht, namen we om de beurt de rol van fietser of wandelaar op ons. Gelach klonk terwijl we elkaar probeerden vast te leggen in volle beweging. Zelfs juf Sabrina sprong op een geleende fiets en toerde vrolijk rond, terwijl wij ons uiterste best deden haar sierlijk en scherp in beeld te krijgen.

Honderden foto’s later, met camera’s die bijna roodgloeiend waren van het klikken, begonnen we de eerste successen te zien. Het ene beeld nog dynamischer dan het andere. We leerden dat panning vooral vraagt om geduld, eindeloos oefenen en een flinke dosis plezier. Want ja – niet gemakkelijk. Maar precies daardoor voelden de geslaagde foto’s als kleine overwinningen.

En zo eindigde onze lesdag niet alleen met nieuwe kennis, maar ook met het gevoel dat fotografie soms net een ontdekkingsreis is – waarin oefening en avontuur hand in hand gaan.

Sluitertijd foto's 1/25 sec

Recept: Granola

11 september 2025 - eigen recept

Ingrediënten

• 150 g grove havermout (geen fijne)

• 150 g cornflakes

• ½ theelepel zout

• ½ theelepel kaneel

• 30 g zonnebloemolie

• 120 ml vloeibare honing

• 150 g geschaafde amandelen

• 150 g gedroogde abrikozen, in stukjes gesneden

• 150 g rozijnen

• 150 g gedroogde veenbessen

• 150 g gemengde noten, grof gehakt

Bereidingswijze

1. Verwarm de oven voor op 180°C.

2. Bekleed een bakplaat met bakpapier.

3. Meng in een grote kom de havermout, cornflakes, zout, kaneel, geschaafde amandelen en de gehakte noten.

4. Giet de olie en de honing over de droge ingrediënten en roer alles goed door zodat alles bedekt is.

5. Verdeel het mengsel gelijkmatig over de bakplaat.

6. Bak ongeveer 15 minuten in de oven (180°). Roer regelmatig om zodat de granola niet verbrandt.

7. Zet de laatste paar minuten de grill aan om de granola extra krokant te maken, maar blijf er goed bij: het kan snel aanbranden!

8. Laat de granola volledig afkoelen op de bakplaat.

9. Meng er tenslotte de gedroogde abrikozen, rozijnen en veenbessen door.

Serveren

Bewaar de granola in een luchtdichte pot. Lekker met yoghurt, melk of als crunchy topping op fruit!

Recept: Chocoladepasta op sabayonbasis 

10 september 2025 - eigen recept

Ingrediënten

• 125 g pure chocolade

• 250 g zachte boter

• 100 g suiker

• 2 eieren

• 100 ml melk

Bereidingswijze:

1. Sabayon maken

   • Klop de eieren samen met de suiker en de melk op in een kom au bain-marie (ongeveer 80 °C).

   • Blijf kloppen tot je een luchtige, licht gebonden massa hebt.

2. Chocolade smelten

   • Voeg de chocolade toe aan de warme sabayon en laat deze volledig smelten. Roer zachtjes tot een glad mengsel.

3. Boter toevoegen

   • Voeg de zachte boter toe en roer tot alles mooi opgenomen is.

4. Laten opstijven

   • Giet het mengsel in een bokaal

   • Zet minstens 2 uur in de koelkast zodat de massa stevig kan worden.

Mijn eerste schooldag in De Verdieping

9 september 2025

Vandaag, 9 september 2025, was het zover: mijn eerste schooldag in De Verdieping. Een statig gebouw op het Schachtplein in Heusden-Zolder, waar verleden en toekomst elkaar ontmoeten. Het voormalige mijncomplex straalt kracht en geschiedenis uit, en precies daar mag ik de komende maanden mijn master actiefotografie volgen.

Hoewel de jaren voortschrijden, voelde ik vanmorgen nog steeds diezelfde tinteling in mijn buik die ik als kind had op de eerste schooldag. Nieuwsgierig, een beetje gespannen, maar vooral enthousiast.

De les werd gegeven door juf Sabrina, een naam die me meteen vertrouwd in de oren klonk. Tien jaar geleden had ik al eens les van haar gekregen – en wat bleek? Ze herinnerde zich mij nog! Met haar scherp geheugen herkende ze meteen meerdere leerlingen uit eerdere cursussen. Een warme start die de drempel meteen lager maakte.

We begonnen met de klassieke kennismakingsronde: “Ik ben Daniel, gehuwd, vader van twee kinderen en opa van vier kleinkinderen…” – waarna ik de namen van mijn medeleerlingen hoorde: Nadine B, Rohit, Marc L, Jordy, Guy, Paul, Marc D, Monique, Patricia, Nadine H, Sylvia én clubleden Jim en Ron van LichtVast. Een bont gezelschap, ieder met zijn eigen achtergrond en verhaal, maar allemaal met dezelfde passie voor fotografie.

Sabrina trapte de les met volle energie af. Met haar enthousiasme schetste ze het programma van de komende 17 lessen: studio- en locatiewerk, mensen in beweging vastleggen, stroboscopisch flitsen, sport- en eventreportages, straatfotografie, en uiteindelijk een afsluitend videoproject. Haar uitleg werkte aanstekelijk – je voelde dat iedereen meteen zin kreeg om te beginnen.

Na een korte pauze volgde het eerste groepswerk: de bespreking van de actiefoto’s die we enkele dagen voordien al moesten uploaden. Niet de juf, maar wijzelf namen de beoordeling in handen. In kleine groepjes bekeken we elkaars beelden, gaven feedback, stelden vragen en leerden elkaar al snel beter kennen.

Het slotstuk van de dag was pure magie. Sabrina nam ons mee op een reis door de geschiedenis van de fotografie. Van de pioniers Joseph Nicéphore Niépce en Louis Daguerre, langs de technologische doorbraken, tot de iconische beelden van Eadweard Muybridge en Robert Capa. Haar bevlogen vertelstijl zorgde ervoor dat we met open mond luisterden, alsof we er zelf bij waren toen deze momenten zich afspeelden.

En zo eindigde mijn eerste dag in De Verdieping. Een dag vol spanning, verwondering, leren en lachen. Een dag die smaakt naar meer.

Wat een begin – mijn eerste schooldag!